- monachijski
- {{stl_3}}monachijski {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}mɔnaxijski{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_9}}adj {{/stl_9}}{{stl_51}}{{/stl_51}}{{stl_14}}Münch[e]ner {{/stl_14}}
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
brodacz — m II, DB. a; lm M. e, D. y 1. lm B.=D. «człowiek mający bujny zarost na dolnej części twarzy, człowiek brodaty» 2. lm B.=M. «zwierzę mające pęk dłuższej sierści pod pyskiem lub pęk piór na piersi lub na podgardlu» ∆ zootechn. Brodacz monachijski … Słownik języka polskiego
sznaucer — m IV, DB. a, Ms. sznaucererze; lm M. y «pies o szorstkiej sierści czarnej lub szarej, z charakterystyczną brodą i krzaczastymi brwiami; brodacz monachijski; w lm rasa tych psów» ‹niem.› … Słownik języka polskiego